Bijna 50 miljoen mensen onder armoedegrens
De armoede in Europa neemt alarmerende vormen aan. Gisteren presenteerde ontwikkelingsorganisatie Oxfam Novib een rapport dat er niet om liegt.
7,5 miljoen erbij
Bijna 50 miljoen Europeanen leven in armoede. Tussen 2009 en 2013 nam dit aantal flink toe en kwamen er 7,5 miljoen mensen bij. Vooral de verdeling van welvaart is volgens Oxfam Novib een groot probleem. Bijna 1 derde van het vermogen in de EU is in handen van de rijkste 1 procent van Europa. De armste 40 procent uit de Europese landen moet het stellen met een schamele 1 procent van het vermogen. De 7 miljoen Europeanen die zich tot de rijkste groep mogen rekenen, bezitten evenveel als de 662 miljoen armste mensen.
Nederland scoort goed
Als het gaat om de verdeling van de rijkdom, scoort Nederland relatief goed met een vijfde plaats. Alleen in Tsjechië, Slovenië, Slowakije en Zweden is het beter gesteld met de verdeling. Ook de armoedecijfers in ons land zijn niet slecht. Als het gaat om het deel van het volk dat een groot tekort aan geld heeft, dan scoren alleen Zweden en Luxemburg beter.
Gegroeid
In andere landen is het deel van de bevolking dat onder de armoedegrens leeft juist gegroeid. Hoewel het aantal vorig jaar weer afnam in Cyprus, Hongarije, Italië en het Verenigd Koninkrijk, steeg in de jaren van 2009 tot en met 2013 daar het aantal mensen dat leeft in armoede met meer dan 5 procent. Ook in Griekenland kwam er meer dan 5 procent bij. Daar groeide het aantal echter door in het afgelopen jaar, en zit ruim 20 procent in financiële nood.
Belastingen
Volgens Oxfam Novib moet de overheid ervoor zorgen dat de inkomens gelijk worden getrokken. Dit kan door middel van belastingen. Zo kan de rijkdom beter onder het volk worden verdeeld. Ook moet er scherper gekeken worden naar de verdeling van de belastingdruk. Als voorbeeld noemt de hulporganisatie Spanje. Daar moet het volk voor 90 procent van de belastinginkomsten zorgen, terwijl bedrijven maar 2 procent hoeven in te leveren.
Nuance
Wat mist in het verhaal, is kritiek op de besteding van de belastingen. Zo wordt door de EU een grote portie belasting besteed aan zaken die niets opleveren de meeste deelnemende landen, terwijl hier ook aan armoedebestrijding gedaan kan worden. De EU-gekte dendert voort en de burger mag ervoor opdraaien.
Laatste reacties